Mijn jas nog aan, de deur nog dicht, denk ik: "Niet doen! Je gaat het niét doen!"
Door het raam zie ik al kruimels op het aanrecht, geraspte kaas, mayonaise !
Deur open, tas op zijn plek, kruimels opvegen.
"Hoi mam!" "Niet doen, niet doen!" - Mantra
"Kun jij die etensresten niet even opruimen?....."
"Niet doén.... niet doen", "........en ik viel bijna over je schoenen".
"Leuke dag gehad, mam?"
"Eerst jas uit, zitten, ademhalen, niet kijken, luisteren, focussen!"
"Ja, leuke dag..... en jij?"
vrijdag 16 maart 2012
woensdag 14 maart 2012
Heb je even?
[Deze tekst verschijnt in maart 2012 ook als column op de website van Chronos - Alumni - Pabo Groenewoud Nijmegen]
Vraagje
Vraagje
Hou jij van verandering? Of ben je iemand die zegt: “Nee, laat het maar blijven zoals het is”. “Never change a winning team”?. Of “We doen het altijd al zo, dus waarom veranderen?”. En als je naar je eigen onderwijspraktijk kijkt, denk je dan “Ja, dit is nog steeds een winning team!”. Of denk je eerder: “We redden het nog steeds, maar hoe lang nog?”.
Krappe jas
Er zijn van die momenten dat ik merk dat we de inzichten die we de laatste 20, 30 jaar hebben gekregen (over opvoeding, leerstijlen, stoornissen, begaafdheden, leerbehoeften…..), stoppen in een schoolsysteem dat zo’n 100 jaar geleden ontstaan is. En dat voelt bij mij dan als een iets te krappe jas. Als ik voorzichtig aangeef dat ‘de school’ misschien echt drastischer zou moeten veranderen, hoor ik collega’s verzuchten: “…alweer van alles veranderen, we hebben de laatste jaren al zoveel moeten veranderen…”. En: “Die veranderingen hebben niets opgeleverd, ja toch wel, een hogere werkdruk!”. Maar is er écht veel veranderd in de organisatie van scholen, de laatste jaren? Behalve dan dat die werkdruk toenam? Als we het gevoel hebben dat er al zoveel veranderd is, waarom knellen die veranderingen dan zo?
Omdenken
De afgelopen maanden lees en hoor ik voorbeelden van hoe niet-passend het passend onderwijs is. Er is al te weinig geld, en er wordt nog meer bezuinigd. Waardoor het nóg minder goed zal gaan passen. Maar is dat de werkelijke en enige reden dat het passend onderwijs niet past? Dat ik leerkrachten hoor zeggen dat ‘ze dit kind er eigenlijk niet meer bij konden hebben’. Ik vraag me af of de school, die wij allemaal zo goed kennen, met klassen van 25-30 kinderen, met een leerkracht die leidt en kennis overbrengt, nog wel past? We hebben, zeker in de toekomst, maar ook nu al, te maken met veel verschillende leerbehoeften. We krijgen steeds meer te maken met zeer bruikbare hulpmiddelen via computer en internet. We gaan in ons onderwijs steeds meer uit van kennisconstructie, in plaats van kennisoverdracht. Het wordt steeds duidelijker dat de maatschappij ons vraagt om kinderen voor te bereiden op een maatschappij die wij zelf nog niet kennen. En tegelijkertijd werken de meesten van ons nog steeds in dat oude systeem. Jaarklassen, combinatieklassen, stamgroepen met een eigen lokaal, met één meester of juf. Ik vraag me dus af: wát is het nou precies, dat niet past?
Ter inspiratie
Wil je zelf inspirerende voorbeelden geven? Deel ze dan! Bijvoorbeeld via @JacqParijs (twitter)
zaterdag 7 januari 2012
Vakantie
Jacqueline's weblog alweer gestopt?
Van verschillende kanten (niet van veel kanten, maar van verschillende kanten) heb ik de afgelopen tijd de vraag gekregen of ik nog door zou gaan met mijn weblog. En ik moet toegeven, de berichten-stroom stopte zo abrupt als ze begonnen was. Had ik geen tijd? Hoewel het heel druk was, kan ik niet zeggen dat dit de echte reden was. Er gebeurde veel, ik leerde ontzettend veel en ik ontdekte dat ik nog veel meer zou willen leren en ontdekken. Er was misschien wel tijd voor het weblog, maar geen ruimte. Toch is het niet mijn bedoeling het hierbij te laten. Er is genoeg te vertellen en schrijvend reflecteren bevalt me eigenlijk heel goed.
Kerstmis
Voordat de kerstvakantie begon, speelden de kinderen uit onze kleutergroep voor collega F. en mij het kerstspel. Het was geweldig. Hoewel Jozef veel kleiner was dan Maria, de herders het heel moeilijk vonden om niet met hun stokken te zwaaien op dat kleine podium, het stro in de kribbe er echt om vroeg om opgepakt en weggegooid te worden, waren wij erg tevreden over het resultaat. Het spelen van het kerstspel doen wij op deze school zonder publiek. De ouders brengen de kinderen verkleed naar het lokaal en vertrekken naar de aula waar ze een kopje koffie drinken en elkaar ontmoeten. Een aantal ouders vind het jammer niet te mogen kijken naar het kerstspel. Dat begrijp ik wel, ze willen zien wat hun kind ziet, doet, meemaakt, presteert. Maar toch ben ik er zelf heel blij mee dat we 'onder elkaar' zijn. Het echt samen spelen, zonder toeschouwers, zorgt voor een heel mooie sfeer. Het kerstspel wordt op die manier echt 'beleefd'. Tijdens zo'n bijeenkomst zijn wij echt allemaal zeer betrokken bij de viering. En de ouders? Die komen na het kerstspel de klas in en genieten van de liedjes die we dan nog zingen en de koekjes die er worden uitgedeeld.
Opruimen
Het opruimen van de kerstspullen hebben we vooral op de laatste schooldag gedaan. Samen met de onderwijsassistent en een aantal kinderen hebben we de kerstboom leeggehaald, versieringen opgeborgen, kerstknutsels klaargelegd om mee naar huis te geven. In de vakantie vind ik het dan nog wel even fijn om wat extra op te ruimen. Er lagen nog wat spullen die te maken hadden met het herfsproject, hier en daar slingerden nog wat Sintspullen.... Opruimen en alles klaar maken voor het nieuwe jaar en het nieuwe thema is dan heerlijk om te doen. Extra leuk is het om dan een of twee collega's te ontmoeten. De één met stofzuiger, de ander met lappen voor een nieuwe thematafel. Voor mij hét moment om (weer) eens wat bij te leren nadat ik vraag 'hoe doe je dat eigenlijk?'. Zo leer ik steeds meer over dat toch wel heel specialistische werk van kleuterjuf.
Sociale media en school
In de wandelgangen probeer ik collega's enthousiast te maken voor het gebruik van ICT in de klas of voor uitbreiding van hun netwerk binnen het onderwijs. Langzamerhand beginnen steeds meer collega's vragen te stellen. Om te weten wat er in het onderwijs, op het gebied van de vakgebieden, maar ook op het gebied van ICT speelt, maak ik gebruik van twitter via Jacqparijs. Ik volg voornamelijk collega's die werkzaam zijn in het basisonderwijs in Nederland, maar sommige collega's uit het Voortgezet Onderwijs zijn ook interessant om te volgen. De collega's die ik volg, volgen mij ook. We tweeten in korte berichten van 140 tekens over interessante onderzoeken, websites, projecten, handige weetjes. Via deze twittercontacten heb ik bijvoorbeeld kennis gemaakt Prezi, een mooie en vrij nieuwe manier om je boodschap aantrekkelijk te presenteren, vertelt @school_apps me veel over apps in het onderwijs, verzamelde ik vele berichten over de brede school en vertellen vele collega's over hun ervaringen. Wat hebben mijn collega's die ik alleen via twitter ken, mij al vaak geholpen! Met de toevoeging #durftevragen of #dtv krijg ik eigenlijk altijd antwoord! Het verzamelen van bronnen over allerlei onderwijs-onderwerpen organiseer ik sinds een jaar met behulp van Yurls. Vele collega's die ik 'ken' via twitter doen dit overigens ook. Dus als ik iets zoek op welk onderwijsgebied dan ook, maak ik gebruik van mijn netwerk, via twitter of yurls. En ik kan het iedereen aanraden.
Apps maken voor dummies
Over twee dagen begint het weer, het rennen, draven, combineren, leren, en vooral proberen rustig te genieten van het werk dat ik mag doen. En hoewel ik me had voorgenomen om in de kerstvakantie tijd te steken in de vraag of ik zelf een app-je zou kunnen maken, vind ik het eigenlijk helemaal niet zo erg dat ik ervoor gekozen heb om te genieten van de stilte en rust en (relatief!) laptop-loze vakantie. Mocht jij daar de komende tijd zin in hebben en er ook nog tijd voor vrij te kunnen maken, dan kun je altijd even klikken op 'Apps maken voor dummies'. Je kunt altijd even grasduinen op mijn Yurls om te kijken of er interessante bronnen voor jou te vinden zijn. Wie weet ga je zelf wel zo'n Yurls maken! Of ga je twitteren om een heel ander netwerk op te bouwen dan je tot nu toe deed. Kom op, verbaas jezelf! Het is echt niet moeilijk! Enne... laat het me dan even weten!
Intussen ga ik aan de slag met een groepje dyslectische kinderen in de bovenbouw, maak ik kennis met ons gloednieuwe leerplein dat komende week in gebruik wordt genomen (en waar ik me bezig houd met onze eigen Wiki en ons nieuwe registratiesysteem) en houd ik 'mijn' stagiaires in onderbouw en bovenbouw in de gaten. En ga ik weer genieten van de kleuters. Ik heb er zin in. Maar ik maak ook tijd voor mijn weblog, dat beloof ik.
Alvast een heel fijne nieuwe week gewenst!
Van verschillende kanten (niet van veel kanten, maar van verschillende kanten) heb ik de afgelopen tijd de vraag gekregen of ik nog door zou gaan met mijn weblog. En ik moet toegeven, de berichten-stroom stopte zo abrupt als ze begonnen was. Had ik geen tijd? Hoewel het heel druk was, kan ik niet zeggen dat dit de echte reden was. Er gebeurde veel, ik leerde ontzettend veel en ik ontdekte dat ik nog veel meer zou willen leren en ontdekken. Er was misschien wel tijd voor het weblog, maar geen ruimte. Toch is het niet mijn bedoeling het hierbij te laten. Er is genoeg te vertellen en schrijvend reflecteren bevalt me eigenlijk heel goed.
Kerstmis
Voordat de kerstvakantie begon, speelden de kinderen uit onze kleutergroep voor collega F. en mij het kerstspel. Het was geweldig. Hoewel Jozef veel kleiner was dan Maria, de herders het heel moeilijk vonden om niet met hun stokken te zwaaien op dat kleine podium, het stro in de kribbe er echt om vroeg om opgepakt en weggegooid te worden, waren wij erg tevreden over het resultaat. Het spelen van het kerstspel doen wij op deze school zonder publiek. De ouders brengen de kinderen verkleed naar het lokaal en vertrekken naar de aula waar ze een kopje koffie drinken en elkaar ontmoeten. Een aantal ouders vind het jammer niet te mogen kijken naar het kerstspel. Dat begrijp ik wel, ze willen zien wat hun kind ziet, doet, meemaakt, presteert. Maar toch ben ik er zelf heel blij mee dat we 'onder elkaar' zijn. Het echt samen spelen, zonder toeschouwers, zorgt voor een heel mooie sfeer. Het kerstspel wordt op die manier echt 'beleefd'. Tijdens zo'n bijeenkomst zijn wij echt allemaal zeer betrokken bij de viering. En de ouders? Die komen na het kerstspel de klas in en genieten van de liedjes die we dan nog zingen en de koekjes die er worden uitgedeeld.
Opruimen
Het opruimen van de kerstspullen hebben we vooral op de laatste schooldag gedaan. Samen met de onderwijsassistent en een aantal kinderen hebben we de kerstboom leeggehaald, versieringen opgeborgen, kerstknutsels klaargelegd om mee naar huis te geven. In de vakantie vind ik het dan nog wel even fijn om wat extra op te ruimen. Er lagen nog wat spullen die te maken hadden met het herfsproject, hier en daar slingerden nog wat Sintspullen.... Opruimen en alles klaar maken voor het nieuwe jaar en het nieuwe thema is dan heerlijk om te doen. Extra leuk is het om dan een of twee collega's te ontmoeten. De één met stofzuiger, de ander met lappen voor een nieuwe thematafel. Voor mij hét moment om (weer) eens wat bij te leren nadat ik vraag 'hoe doe je dat eigenlijk?'. Zo leer ik steeds meer over dat toch wel heel specialistische werk van kleuterjuf.
Sociale media en school
In de wandelgangen probeer ik collega's enthousiast te maken voor het gebruik van ICT in de klas of voor uitbreiding van hun netwerk binnen het onderwijs. Langzamerhand beginnen steeds meer collega's vragen te stellen. Om te weten wat er in het onderwijs, op het gebied van de vakgebieden, maar ook op het gebied van ICT speelt, maak ik gebruik van twitter via Jacqparijs. Ik volg voornamelijk collega's die werkzaam zijn in het basisonderwijs in Nederland, maar sommige collega's uit het Voortgezet Onderwijs zijn ook interessant om te volgen. De collega's die ik volg, volgen mij ook. We tweeten in korte berichten van 140 tekens over interessante onderzoeken, websites, projecten, handige weetjes. Via deze twittercontacten heb ik bijvoorbeeld kennis gemaakt Prezi, een mooie en vrij nieuwe manier om je boodschap aantrekkelijk te presenteren, vertelt @school_apps me veel over apps in het onderwijs, verzamelde ik vele berichten over de brede school en vertellen vele collega's over hun ervaringen. Wat hebben mijn collega's die ik alleen via twitter ken, mij al vaak geholpen! Met de toevoeging #durftevragen of #dtv krijg ik eigenlijk altijd antwoord! Het verzamelen van bronnen over allerlei onderwijs-onderwerpen organiseer ik sinds een jaar met behulp van Yurls. Vele collega's die ik 'ken' via twitter doen dit overigens ook. Dus als ik iets zoek op welk onderwijsgebied dan ook, maak ik gebruik van mijn netwerk, via twitter of yurls. En ik kan het iedereen aanraden.
Apps maken voor dummies
Over twee dagen begint het weer, het rennen, draven, combineren, leren, en vooral proberen rustig te genieten van het werk dat ik mag doen. En hoewel ik me had voorgenomen om in de kerstvakantie tijd te steken in de vraag of ik zelf een app-je zou kunnen maken, vind ik het eigenlijk helemaal niet zo erg dat ik ervoor gekozen heb om te genieten van de stilte en rust en (relatief!) laptop-loze vakantie. Mocht jij daar de komende tijd zin in hebben en er ook nog tijd voor vrij te kunnen maken, dan kun je altijd even klikken op 'Apps maken voor dummies'. Je kunt altijd even grasduinen op mijn Yurls om te kijken of er interessante bronnen voor jou te vinden zijn. Wie weet ga je zelf wel zo'n Yurls maken! Of ga je twitteren om een heel ander netwerk op te bouwen dan je tot nu toe deed. Kom op, verbaas jezelf! Het is echt niet moeilijk! Enne... laat het me dan even weten!
Intussen ga ik aan de slag met een groepje dyslectische kinderen in de bovenbouw, maak ik kennis met ons gloednieuwe leerplein dat komende week in gebruik wordt genomen (en waar ik me bezig houd met onze eigen Wiki en ons nieuwe registratiesysteem) en houd ik 'mijn' stagiaires in onderbouw en bovenbouw in de gaten. En ga ik weer genieten van de kleuters. Ik heb er zin in. Maar ik maak ook tijd voor mijn weblog, dat beloof ik.
Alvast een heel fijne nieuwe week gewenst!
Abonneren op:
Posts (Atom)